Η σεξουαλική βία και κακοποίηση παιδιών στις μέρες μας, έχει πολλά πρόσωπα καθώς και πολλαπλές μορφές. Καθημερινά, έρχονται στο φως υποθέσεις που σαν θύτης είναι άτομο του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, είτε του οικογενειακού περίγυρου με θύμα πάντοτε ένα ανήλικο παιδί. Πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παγκόσμια καθώς και στην Κύπρο. Καθημερινά, μεταδίδονται υποθέσεις για ιερείς, καθηγητές, γονείς, παππούδες και γενικότερα «ευυπόληπτους» πολίτες που σε καμία των «περιπτώσεων» δεν μπορούν να εμπλέκονται ως θύτες σε τέτοιες υποθέσεις.
«Στην Κύπρο το 2024, έχουν αναφερθεί στην Αστυνομία 250 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης».
Άραγε η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί πλέον φαινόμενο, μάστιγα, ή ένα τρόπο ζωής σε ένα κατεξοχήν άνομο κράτος.
Ίσως οι ποινές πρέπει να γίνουν αυστηρότερες?! Ίσως ήρθε ο καιρός για αλλαγή?! Ίσως ήρθε ο καιρός να σωθούν παιδία?!
Σύμφωνα με τα Άρθρα 144-177 του Ποινικού Κώδικα, πράξεις που αφορούν αδικήματα εναντίον των ηθών ποινικοποιούνται με αυστηρές ποινές. Τι γίνεται όμως σε περιπτώσεις που αφορούν ανήλικα παιδιά. Είναι άραγε οι ποινές οι αρμόζουσες?!
Η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση παιδιών, καθώς και οι περιπτώσεις παιδικής πορνογραφίες αποτελούν θεμελιώδη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού. Το Άρθρο 34 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του παιδιού αναφέρει την υποχρέωση της προστασίας των παιδιών από κάθε μορφή σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης και κακοποίησης.
Ο νόμος προνοεί την ποινικοποίηση των αδικημάτων σεξουαλικής κακοποίησης αλλά και εκμετάλλευσης καθώς και σε περιπτώσεις παιδικής πορνογραφίας με επιβολή καταδίκης, απαγόρευση άσκησης επαγγελματικών δραστηριοτήτων, παροχή στήριξης των θυμάτων και έπειτα λήψη μέτρων έναντι των θυτών.
Σήμερα οι ποινές που έρχονται στο φως, φαίνονται σαν χάδι στους θύτες αλλά και στην κοινωνία. Ίσως ήρθε ο καιρός για αυστηρότερες ποινές?! Ίσως οι ποινές πρέπει να γίνουν πιο παραδειγματικές σε όσους καταδικάζονται για σεξουαλικά αδικήματα εναντίων παιδιών?! Κλείνοντας, ο νόμος θα πρέπει να συμμαχήσει με τα δικαιώματα των ανηλίκων και να αποτελεί δύναμη ως προς την «τιμωρία» των θυτών.